Bir asit gibi geçen boğazımızdan
Pençelerini saplamış ciğerlerimize
Nefes alıp verdikçe ölüyoruz.
Ait olmanın anlamından uzakta
İçimizdeki kart’allarla
Bir cennetten gidenlere bakıyoruz
Bura’lı olsak bu kadar olmazdı ama
kahretsin uzaklardan geldik istesek
de gidemeyiz artık, sıfırın altında
Duruyoruz, yansak daha mı iyi?
Bana kızma, bir cehennemi taşıyorum
Takalarda mutluluk var,ben ağlıyorum
Bilmeni istemezdim sevgilim ama
Pençeleri de var serçelerin.
Ve bir takanın gidişine bakacağım
İçi boş geri gelişine, hüzünlenmeyeceğim
Yalnızca, gel-git’lerim olacak
belki sen çoktan gitmiş olacaksın
gelmemek üzere, ben artık konuşmayacağım
ölüm üzerine bahislerde, yer almayacağım
oyun bitti,daha fazla kart’almıyorum.
berfinbinbir/ ekimdebirgünikibinon / Kadıköy
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder