Sayfalar

22 Temmuz 2010 Perşembe

Kahverengi Yeleli Kart Atlarım

benim güzel zamanlarım olacak arada ve sırada
güzel göründüğüm zamanlar
tesadüftür ki sen olmayacaksın
gideceğini düşünüyorum
-senin gideceğini değil
hayır ben de gitmiyorum-

sana bu kartı Paris'ten de atmıyorum

bir şeyler anlatmalı sana
pirelerden bahsetmeli
kahverengi yelelerden

ben anlatırdım ama yapmıyorum
bu kartı ben sana atmıyorum

akım gibi güneşe akım gibi ama o değil
elektrik akımı da değil
hayır zaten aramızdaki de elektrik çekimi değil
edebi olanlar
ideolojiyle de yakından uzaktan ilgisi var
seninle yok
bizim romantizmimiz gibi devrimci olanla biten
bizi bu kadar gerçekçi yapan

-toplumsuz-

ama benim atlarım da gerçek
atlamalarım da bulutlardan yanına
şimdi aramızda acı bir mızıka sesi uyumakta
bense fısıldıyorum yine
-uzun süren sessizlikten sonra konuşmaya korkar gibi sesimin nasıl çıkacağını bilmeden- fısıldıyorum içime uyuyan sözcükler
hiçbir şeye uymadan sana u'yu'yan sözcükler

ben artık kaçmıyorum
kart atmıyorum.


23.06.10
berfinbinbir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder