Kadın gözlerini çıkardı, bütün sevimliliği ile adama uzattı. Ellerindeydi masum bakan gözler, adam onları güzel ellerine aldı, gömleğinin cebine yuvarladı. Gözlüklerini çıkartıp kızın gözlerinin boşluğuna taktı. Gözlüğün kenarından iki damla kan sızmaya başladı. Cebinden çıkardığı bir bezi boşlukta salladı, bez bir çarşaf oldu, adam kadının yüzündeki kanı çarşafa sildi. Çarşafın tam ortasında iki yüzük oluştu. Adam çarşafı yere serdi. Yüzükleri aldı kadının ince parmaklarına taktı. Kendine de bir tane alıp, aynı cebe attı. Çarşaf yine bembeyazdı. Kadın yerdeki çarşafa uzandı, adam kadını çarşafta yuvarlayarak sardı. Aldı kucağına bir yolu yürümeye başladı. Çarşaf kıpırtısızdı. Türlü türlü caddelerden geçti adam kucağında bir çarşafla, çarşaf hala kıpırtısızdı. Bir tabut gördü, çarşafa sarılı kadını içine bıraktı. Cebinden gözleri çıkardı, tabuta koydu. Yüzüğü çıkardı, kadının göğsüne yerleştirdi. Tabutu kapattı. Elini cebine attı, bir halat çıkardı. Halatı tabuta bağladı, tabutu beline. Yollarda yürüdü. Kuru bir toprağa geldi. Düğümleri çözdü. Tabutu bıraktı, yoluna devam etti. İnsanlar hepsine baktı, ama hiçbiri hiçbir şey görmedi. Bir çoğunun zaten gözlüklerinin altında gözleri yoktu.
berfinbinbir
29.05.10
(KALDIRIMTAŞI fanzin#1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder